อินเดีย

ตามตำนานของอินเดียโบราณกล่าวว่า สวาหา คือ มเหสีของพระอัคนีเทพ เจ้าแห่งไฟ มีเรื่องเล่าว่า การประกอบพิธียัญยะ เพื่อให้เทพเจ้าสดับรับฟังคำอธิษฐาน และประทานพรนั้น ถ้าปราศจากคำว่า สวาหา เทพเจ้าจะไม่สดับรับฟังเลย ดังนั้นเหล่า ฤาษีโบราณ เวลากระทำพิธียัญยะเพื่อขอพร พลัง ฤทธิ์อำนาจต่างๆ เวลาท่องมนตราจบ จะหยิบน้ำ นม เนย เครื่องปูชาธัญพืชเล็กๆน้อยๆโยนลงกองไฟถวายแด่เทพเจ้า พร้อมกล่าวคำว่า สวาหา เพื่อให้เทพเจ้ายอมรับคำอธิษฐาน ผ่านทางเทพธิดา สวาหา หากในพิธียัญยะใดขาดขั้นตอนการสวด สวาหา ถึงหยิบเครื่องปูชาโยนลงไฟ เทพเจ้าทั้งหลายก็จักไม่สดับรับฟัง ดังนั้นรากศัพท์เดิมจึงน่าจะแปลว่า แก่ตน